Voor de laatste gemeenteraad van 2025, stond het nieuwe meerjarenplan 2026 – 2031 op de agenda. “Vanuit onze fractie willen we dan ook iedereen bedanken die bijgedragen heeft tot de totstandkoming ervan. Een inhoudelijk en structureel overzichtelijk document voor onze raadsleden.

Dit plan bepaalt de richting van onze gemeente Zele voor de komende zes jaar. Het legt vast welke keuzes gemaakt worden, welke problemen worden aangepakt, maar ook welke problemen vooruitgeschoven worden. En net daarom is het onze plicht als oppositie om dit plan kritisch te beoordelen”, vertelt David Boel, fractieleider voor Vlaams Belang Zele.

“Het bestuur presenteert dit meerjarenplan als een evenwichtig en toekomstgericht beleidskader. Wie het document grondig leest, merkt echter dat het vooral voorzichtig is. Doelstellingen zijn breed en vaag geformuleerd, scherpe keuzes worden vermeden en moeilijke knopen worden doorgeschoven naar later. Dat lijkt comfortabel, maar het is geen beleid dat richting geeft.

“Wanneer alles prioriteit is, is uiteindelijk niets nog prioritair.”

Een meerjarenplan zou moeten zeggen: dit is wat we absoluut doen, dit is wat we niet meer doen en dit is waar we als gemeente voor staan. In dit plan blijft die duidelijkheid uit. Alles is belangrijk, alles krijgt aandacht, maar nergens wordt echt gekozen. En wanneer alles prioriteit is, is uiteindelijk niets nog prioritair”, vult Boel verder aan.

“Onze eerste grote zorg betreft het financiële luik. Op papier klopt het verhaal: de cijfers zijn in evenwicht en het plan voldoet aan de decretale regels. Maar dat evenwicht is bijzonder broos. De financiële ruimte van Zele wordt jaar na jaar kleiner. Tegen het einde van de geplande periode blijft er nauwelijks marge over om onverwachte kosten op te vangen.

Iedereen weet hoe snel omstandigheden kunnen veranderen, zeker vandaag de dag. Denk daarbij bijvoorbeeld aan stijgende energieprijzen, nieuwe verplichtingen vanuit Vlaanderen of vanop federaal niveau, het woelige internationaal toneel, enz. Eén zo’n tegenvaller volstaat om het hele evenwicht te doen wankelen. Dat is geen comfortabel uitgangspunt voor onze gemeente Zele.

Wat ons bijzonder zorgen baart, is dat het financiële evenwicht mee wordt gedragen door het inzetten en afbouwen van reserves. Die reserves zijn bedoeld voor de toekomst, niet om huidige structurele problemen op te lossen. En wat daarbij ontbreekt, is een duidelijk en afdwingbaar plan om die reserves opnieuw aan te vullen.

De daling van de schuld per inwoner wordt als een succes voorgesteld maar tegelijk worden nieuwe investeringen gepland die later opnieuw tot een stijgende schuld zullen leiden. Een duidelijke langetermijnvisie op schuldbeheersing ontbreekt hierbij.

Wat de belastingen betreft, is het positief dat gezinnen vandaag niet méér betalen. Maar ook hier ontbreekt het aan eerlijkheid. Ambities blijven behouden, uitgaven blijven stijgen, terwijl de financiële ruimte afneemt. Een spanningsveld dat niet openlijk benoemd wordt tegenover de Zelenaar. Bovendien worden er op verschillende thema’s tariefverhogingen doorgerekend zoals huisvuil, parkeren, enz.”

“Er is een duidelijk gebrek aan inhoudelijke beleidskeuzes.”

“Het bestuur spreekt over een hechte gemeenschap en sterk samenleven. Dat klinkt mooi, maar in de praktijk blijft dit bijzonder vaag ingevuld. In verschillende wijken van Zele ervaren inwoners concrete problemen: overlast, zwerfvuil, sluikstorten, parkeerdruk en soms een gebrek aan respect voor regels.

Denk aan meldingen rond het station, bepaalde straten in het centrum of aan sluikstorten langs landelijke wegen en bermen. In het meerjarenplan worden deze problemen nauwelijks benoemd, laat staan dat er duidelijke oplossingen tegenover staan.

Samenleven wordt voorgesteld als iets vrijblijvends, iets wat vanzelf groeit via overleg en participatie. Onze fractie gelooft daar niet in. Samenleven vraagt duidelijke regels, handhaving en verantwoordelijkheid. Wie ondersteuning krijgt van de gemeenschap, moet ook bereid zijn zich aan te passen, Nederlands te spreken en onze regels te respecteren.

Ook op vlak van veiligheid blijft het plan ondermaats. Camera’s en plannen worden vermeld, maar zichtbare aanwezigheid en consequente handhaving blijven vaag. Inwoners die geconfronteerd worden met vandalisme, lawaaioverlast of sluikstorten verwachten meer dan intenties. Zij verwachten dat de gemeente duidelijk optreedt.

Mobiliteit is een ander gevoelig punt. In dit plan wordt mobiliteit te vaak bekeken vanuit ontmoediging van de auto. Voor veel Zeelse gezinnen, senioren en handelaars is de auto echter geen luxe, maar een noodzaak. Denk aan bewoners van buitenwijken, Zelenaars welke minder mobiel zijn, zelfstandigen welke hun voertuig nodig hebben in de uitvoering van hun job of aan handelaars in het centrum die afhankelijk zijn van bereikbaarheid.

Parkeerproblemen in het centrum, rond scholen of bij handelszaken worden onvoldoende concreet aangepakt. De nadruk ligt op visies en plannen, niet op oplossingen die vandaag werken voor onze Zelenaars.

Ook de inrichting van de publieke ruimte roept vragen op. Er wordt zwaar ingezet op ontharding en klimaatdoelstellingen, terwijl basisproblemen zoals netheid en onderhoud soms blijven aanslepen. Voor veel Zelenaars is leefbaarheid geen abstract begrip, maar iets zeer concreets: een nette straat, veilige voetpaden en een goed onderhouden omgeving.

Wat zorg, welzijn en sociaal beleid betreft, wil onze Vlaams Belang fractie dan ook duidelijk zijn: Zele is en moet een solidaire gemeente blijven. Maar solidariteit moet eerlijk zijn. Het meerjarenplan voorziet een breed aanbod aan ondersteuning, zonder voldoende onderscheid te maken tussen tijdelijke nood en structurele afhankelijkheid.

Activering wordt genoemd, maar blijft te vrijblijvend. Dat is moeilijk uit te leggen aan de vele Zelenaars die elke dag gaan werken, bijdragen en hun verantwoordelijkheid opnemen. Rechten moeten gekoppeld worden aan plichten, ook op lokaal niveau.

Betaalbaar wonen voor jonge Zeelse gezinnen wordt wel erkend als probleem, maar niet daadkrachtig aangepakt. Zonder duidelijke keuzes dreigt Zele steeds minder betaalbaar te worden voor zijn eigen inwoners, terwijl jonge gezinnen uit de boot vallen.

Participatie en inspraak worden vaak genoemd, maar ook hier ontbreekt duidelijkheid. Inspraak dient als basis voor een goed bestuur, maar mag nooit een alibi worden om politieke verantwoordelijkheid te ontlopen. Anderzijds dienen keuzes rekening te houden met deze inspraak, en mag men niet het beeld creëren dat er voldoende inspraak is terwijl dit niet zo is. Besturen is keuzes maken en die verdedigen, rekening houdend met de Zelenaar,” aldus Boel.

“Politiek te voorzichtig, financieel kwetsbaar en inhoudelijk onvoldoende scherp”

“We kunnen vanuit onze fractie stellen dat algemeen bekeken, dit meerjarenplan correct opgesteld, maar politiek te voorzichtig, financieel kwetsbaar en inhoudelijk onvoldoende scherp is. Het schuift problemen vooruit, vermijdt duidelijke keuzes en biedt weinig garanties voor veiligheid, leefbaarheid en financiële stabiliteit op lange termijn.

Onze Vlaams Belang fractie kiest dan ook voor een andere weg. Wij kiezen voor duidelijke prioriteiten: veiligheid en handhaving eerst, een voorzichtig en eerlijk financieel beleid, een rechtvaardig sociaal beleid en een bestuur dat dicht bij de Zelenaars staat.

Om al deze redenen kan onze Vlaams Belang fractie dit meerjarenplan niet steunen. Onze tegenstem is geen negatieve stem, maar een stem voor een sterker, veiliger en eerlijker Zele”, besluit Boel.